Is this the end? deel 2

De finaledag begon weer met heel mooi weer. Marcel en Bart klaagde dat ze een houtenkop hadden en Willem en Geert spoelde die weg in het vulkanische meertje. Lekker een stukkie gezwommen met Jenny van de Charlie’s Angels en gekliederd met modder. Het moddergevecht was onbeslist. Heerlijke temperatuur. Het meertje lag er mooi strak bij en er werd al geroeid en gevist. Het ontbijt viel dus in het water want te weinig tijd. Alle teams verzamelde zich op de parkeerplaats in de rustige ochtendzon. De motorkappen omhoog, ronkend motoren, rokende uitlaten en ruikende WoW’ers. Sommige gooide hun laatste kannetje olie in de slokdarm van de asfaltvreters. Rondom de auto van de Charlie’s Angels ontstond een leuke discussie wie nu eigenlijk de oplossing had voor hun probleem. Een van de dames wilde alleen naar huis rijden na de finish en dat was niet echt verantwoord met de Peugottje want die crisisauto heeft haar beste tijd gehad. Later zou ze alsnog alleen naar huis rijden. Zonder de Kermit (groene caravan) die trok het TOF team. Wie neemt wie nu mee? Het probleem heeft zich uiteindelijke opgelost. Bart wilde perse de start van de golf van het Petuli Anak team vastleggen. Jeroen had duidelijk begrepen dat hun start enige hilarische waarde had zeker als een malloot met camera hurkend achter de knalpijp zich positioneert. Jammer dat dat niet gefilmd is. Bart stond midden in de rook die met gezwinde spoed uit de motor werd geperst. Hij werd geföhnd door vluchtig frietvet en tegelijk voorzien van een mooi grafietlaagje. Enorm hilarisch.

In colonne vertrokken we. Onderweg zijn een paar mooie shoots gemaakt van onze karavaan. Frank (Grease Lightning, rode Benz) voorop gevolgd door 5 andere wagens van Charlie’s Angels (witte crisisauto Peugot 205 met nieuw brandstoffilter waardoor de autowaarde verdubbelde), TOF (Transport Op Frituurvet, witte Benz 250), Peduli Anak (voormalig rode Golf II), Nelson Mandela Kinderfonds (rode verlengde golf) en natuurlijk The Waste Busters in de fameuze blauwe Benz 250 (alles elektrisch maar niets werkt en afbladderend binneninterieur). Rokend ronkend en rijden naar het zuiden richting de hoofdstad van Italië naar het uiteindelijk einddoel van deze zeer vermakelijke roadtrip: het Colosseum.

We verzamelden nabij het Circus Maximus. Vlakbij deze oude Romeins renbaan was parkeerplaats en mogelijkheid op de strategie te bespreken. Het verkeer in Rome is nu niet echt dat je zegt lekker makkelijk. Marcel wilde het wel proberen maar dat was duidelijk grensverleggend voor hem. Respect. We weten nu dus ook wie de grootste heilige in Rome is: Tomtom. Prik je bestemming en dom rijden maar. Af en toe lekker toeteren, voorschieten, flink handgebaren en vooral duwen en assertief zijn. De kleurrijk geurende karavaan trok door de stad en werd vanuit dakramen en zijramen van de wagens gefilmd.

Dat trok kennelijk de aandacht van de terrorisme bestrijding want plots werden we tegen de stoeprand gesneden door een koppeltje men in black met conducteursbordje (zo een met een rode en groene stip erop). Hevig gebarend dat we moesten stoppen. Bart ging lekker door met filmen en Marcel zetten de Benz netje in neutraal. Even kijken wat die joker van ons wilden en of er problemen zijn. Mooie kans om even te vragen wat er allemaal voor drukte was inde stad want we zagen we heel veel carabinieri, politie en andere hoogwaardigheidsbeschermers. De man loopt voor de auto langs en vraagt of we een probleem hebben. “Hé, dat wilde we net aan jouw vragen! Nee, wij hebben geen probleem mister, jij?” Nou dat was een verrassende vraag. Hij deinsde achteruit en stamelde of wij uit Nederland kwamen en gebaarde of we bij die ander wagens hoorde. “Si!” Dus mochten we door rijden. Kijk zo doe je dat dus met die anti terrorisme bestrijding. Gewoon overbluffen. En niet vergeten foto’s te maken van die gasten.

De foto- en filmploeg werden te voet op verkenning gestuurd en positioneerde zich strategisch nabij het einddoel. Na het verlossende SMSje dat ze er waren zijn we gaan rijden. Maar het was zinloos. We reden wel langs het Colosseum maar niet langs onze paparazziploeg. Damned. Opnieuw terug naar de verzamelplaats. Ieder voor zich door de Romaanse chaos. Marcel is duidelijk geslaagd voor zijn Romebewijs. Hij kan nu alles aan (als je de antiterrorisme clan baas kunt in Rome dan slaag je voor alles, lijkt me). Dat heeft ons wel wat tijd gekost maar de 2e poging was beter. Luid toeterend draaide we voor het Colosseum langs. Onze persploeg was inmiddels gesmolten in de hitte maar doorstond de uitdaging met glans (van het zweet).

WE HEBBEN HEM GEDAAN! DE 1E WoW OP FRIETVET IS DOORBAKKEN EN GAAR.

De organisatie had ook een slim eindpunt bedacht. Nabij een metrostation bij Foro Maximus kun je parkeren (is een fietspad maar ach wat scheelt dat). Daar hebben we de groepsfoto’s gemaakt en elkaar gefeliciteerd met het behaalde resultaat.

Daarna was het groepsfeest over. Iedere ging zijn weg want verschillende doelen. De ene groep wilde nog gaan klimmen in Pisa, de andere plakte er nog een week aan vast of wilde voor maandagmiddag 15.00 uur in NL zijn voor een overleg. Wij kozen ervoor om te proberen op vet naar huis te rijden. Eens kijken of we de afstand kunnen dubbelen. De goede moed na het AutoGrill succes zat er duidelijk in. De tijd ontbrak om nog een beetje aan sightseeing te doen. Jammer. Willem gaat zijn huwelijkscadeau nog een keer verwezenlijken. Marcel gaat dat ook doen (alleen nu nog een vrouwtje om dat mee te doen).

Go go go. Vethard naar Holland.





Zal het ons lukken?? Zie foto op de snelweg.........