vrijdag 22 mei 2009

MILAAN!






Met horten. Wat een spannende dag vandaag. Knetter heet, veul file, lange en hete tunnels en spannende momenten op de snelweg. Veel problemen en niet alleen bij ons. Rijden op vet lijkt een makkie maar het is duidelijk dat je er toch wel iets voor moet doen. Maar Milaan hebben we gehaald. We staan op een of andere ranzige camping waar het bier smaakt en de koppijn langzaam wegspoelt met bier en de geur van nog in gebruik zijnde frietuurvet. Hier hebben ze voedsel!

Het was wel hilarisch. Waar deze dag begon of eindigde is me niet helemaal duidelijk. Ik heb geslapen in de Benz en Marcel ook. Verre van comfortabel (zeg maar gerust k*t) maar het was absoluut noodzakelijk. Dat 4 uur zoeken naar en hotel in de stromende regen was een goede test voor de Benz en het team. We hebben het doorstaan. De nood ingreep van het kaliber pre-ABS tijdperk van Bart op een donkere weg toen we weer aan het laveren waren tussen de hotels schudde ons heftig wakker. Dat verkeerspaaltje ontweek hij handig en we vervolgde de weg zonder problemen. De andere teams merkte er niets van.

Het filtreren op de parking was ook een strakke actie. Met z’n alle weer in die pakken (bleek dus ook handig want wij zijn vooral een stel Waste Makers gebleken) Wat een bende. Overal olie. Willem en Mars waren lekker enthousiast aan het tanken totdat er een mooie steeds groter wordende vlek onder de wagen uitdijde tot schandalige proporties. Shit. Tank te vol. Nee Mars! Hij slaat niet af tijdens het ingieten! God o God. Het leek wel een zwembad. Doeken erop, deppen met die zooi. Nog meer doeken en bleef maar komen. Jammer van de olie. Wel gelachen. Het was net een grote bloedvlek. Bloedvlek? Daar moeten we iets mee kunnen. En ja hoor. Zie foto. Al snel boog het WB team over de situatie op het plaats delict en deden hun crime scene investigation. We hebben het vastgelegd. Wij waren het dus niet. Dat waren Les autres.

De filters van Wilfred gebruikte we al voorfilter en die van de 7Adventures als eindfilter (van 10 naar 1 um). Dat ging echt als een speer. Binnen no time de emmers vol en de tank ook. Tot de laatste 2 cans van de visspeciaalzaak. Bam! Ineens het filter dicht. Na cleanen met diesel ging het iets beter maar het was niet goed. Ook het andere filter wilde niet meer. Dan de Mac olie van Frank maar. Veel brokken en veel water, zelfde resultaat. Dus weer veel geleerd. Olie die lang gestaan heeft is vaak het beste. Geen water en geen smuk erin dat gaat het beste. De laatste olie uit de cans van Marius waren heel dik. En ik kan me herinneren dat ik uit 2 vaten heb gepompt. De eerste was eigenlijk in gebruik en dat kan betekenen dat het niet goed is uitgezakt. Heel belangrijk dus.

We vertokken veel te laat pas tegen 11-en. Geen ontbijt want het hotel serveerde niet meer na 10-en. Klote. Dan maar weer repen, koeken en Red Bull. Even later toch bij de Aldi inkopen gedaan. Op naar Milaan. Dat moest snel kunnen. Was maar 377 km. Jaja. Kansloos dus. In Zwiterland belandde we in een vette file die veel vet-raging opleverde en dat is heel vet-velend. Dat soort woordgrapjes krijg je dus. En toen werd het spannend.

Met een knal boorde de zwarte Suzuki zich in de vangrail in de middenberm. Hij tolde om zijn as en rolde langzaam uit naar de ander kant van de weg. Ik dacht eerst een knal te horen, een klapband. Willem zag ze met een flinke vaart de tunnel uit komen en slingerend tegen de vangrail rijden. Moeder met 2 kinderen. Het gebeurde aan de ander kant van rijbaan. Daar reed het wel. Wij zagen het gebeuren vanuit onze file. Chief Special reed net achter ons. Joshua (zanger) sprong uit de VW bus en klom over de middenvangrail. Met gevaar voor eigen leven stak hij over en hielp de moeder met de kids naar de ander kant van de vangrail. Ze hadden gelukkig niets. Maar de Zwitsers deden ook niets, reden gewoon door!! Respect Joshua. Wat een actie! Biertje voor die gast vanavond. De politie was er snel. De bus van Chief speciaal stond inmiddels op de vluchtstrook.

Dus wij nog net flink onder de indruk van het ongeluk begint team TOF te knipperen. Geen beweging meer. Frank reed zijn rode Mercedes achteruit de file uit over de vluchtstrook ons voorbij naar het TOF team. Wij stappen uit en gaan kijken. Wat een prutsers! Net stoer opgeschept dat we nog steeds rijden op het oude (oorspronkelijke) brandstoffilter. Niet vervangen. We 1.000 km gereden. Wat zijn wij goed en die Benz van ons laat ons niet in de steek. “Marcel, rijd hem maar op de vluchtstrook”, “gewoon gas geven”, “hoe zo geen beweging?”. En daar stonden we dan. Team TOF duwde hun witte Benz op de vluchtstrook en wij de onze! Tegelijk. Toeval bestaat wel. En 100 meter achter ons staat de band te helpen bij het ongeluk. Drie Mercedessen op rij op de vluchtstrook, een witte, blauwe en een rode. Allemaal vol met stickers. Die Zwiters zullen wel gedacht hebben. Overal kwamen gele hesjes van daag. Moest het brandstoffilter zijn. Als een strak team rolde we de gereedschappen uit, draaide we het filter los en zette het nieuwe filter erin. Mooi met diesel afvullen, goed afvullen (zoals Dries had verteld) en starten maar. Weer niets! Wel een draaiende motor maar geen beweging in de Benz. Bleek een koppeling in de gaskabel te zijn. Helemaal versleten. Later vastgezet met een ijzerdraadje. We hebben later nog een keer in de file zelf moeten ANWB-en. Probleem opgelost en hup in de auto ....staat er een oude Porsche stil op de linkerbaan. Een oudere man staat met Frank te praten en de Zwitsers rijden er weer omheen. Ineens gaan de deuren van de witte en de blauwe Mercedes open en stuiven er 4 man met gele hesjes over de snelweg naar de Porsche. Holland Helpt! En binnen 20 meter draait de oude motor weer. Een goedkeurend handgebaar uit de cabine wuift naar ons. Het moet niet gekker worden.

Later op de parkeerplaats na de Gottharttunnel praten alle teams bij over wat er gebeurde. Gelukkig in een lekker relaxte sfeer. Er wordt nog wat geklust aan de wagens, olie getankt en dan op naar de laatste etappe naar Milaan.

We hebben de eerste Italiaans pizza op. Willem meldde nog dat er nog steeds sponsoren zich aanmelden. De familie is een beetje traag maar Sander en Joris Maree doen ook mee. Geweldig. We gaan richting de 2.000,- Euro.

Het is hier heet en de teams druppelen binnen. We hebben de Charlies Angels ook al gezien (met caravan). Nu naar het feest.

1 opmerking:

  1. Dit zijn de avonturen. Mooie verhalen voor bij een biertje en een hartige hap. Bijvoorbeeld een hamburger (uit het vet. niet van de plaat natuurlijk!)
    RESPECT en HERSPECT. Hou vol!

    BeantwoordenVerwijderen